Sheena ziet de toekomst een beetje dubbel

Interviewer: “Hoe zie je de toekomst?”

Sheena: Het is een beetje dubbel. Enerzijds wel rooskleurig omdat ik denk oké ik ben er nog. Als dit het is, als dit het blijft, dan is het vervelend en verdrietig, maar ik kan hier wel mee leven. Ik bedoel als ik m’n leven zo blijf invullen zoals ik dat doe en rekening blijf houden met… Dan heb ik een leuk leven, waar ik veel voldoening uit haal. Anderzijds beangstigt het me enorm want het feit dat ik die alzheimerachtige klachten heb, het feit dat ik echt wel in de gaten heb dat er iets in dat brein aan de hand is. Het feit dat je allerlei onderzoeken leest over afname van je T-cellen. Ja dat er echt in je celstructuur iets aan de hand is. En dat ik niet weet wat er aan de hand is. Welk risico loop ik nu? Hè wat nu? Gisteren las ik weer een onderzoek dat er veel, dat er toch signalen zijn dat er… Ik weet even niet goed hoe dat heet in het Nederlands, early onset Alzheimer. Loop ik daar dan een risico op? Is er iemand die me dat kan vertellen? Verander je daar dan wat mee, als ik het weet? Maar dan kan ik er wel rekening mee houden. Eh dan zijn er andere risico’s. Er zijn mensen die lopen risico op diabetes, noem het maar op. Ja. Niemand kan het me vertellen.

En dat beangstigt me heel erg, die onzekerheid en dat niet weten hoe nu verder. Als iemand tegen me zou zeggen… Nou dit is het, het gaat nooit meer over. [..] Dan geeft het niet dan weet ik het tenminste. […]

Maar dan kun je wel gaan beginnen met het verwerken van in plaats van dat ik constant op zoek ben naar antwoorden op vragen die ik eigenlijk niet zo goed weet te stellen, ja.