Levensvragen

Hier kunt u lezen over existentiële zingeving, de niet-alledaagse ervaringen en vragen die mantelzorgers hebben. Mantelzorgers gaan nadenken over hun bestaan (existentie) doordat ze zich verwonderen over mooie ervaringen of worstelen met moeilijke omstandigheden, het zorgen voor hun naaste met dementie. En zij stellen daar vragen bij: Wie ben ik in deze nieuwe situatie? Waarom overkomt mij dit? Wat is goede zorg voor mijn naaste? Die vragen worden wel levensvragen genoemd.

Levensvragen worden gesteld wanneer er iets wezenlijks verandert in het bestaan dat niet gemakkelijk te verteren is, zoals de gevolgen van dementie voor je naaste en voor jezelf. Wat vroeger vanzelfsprekend was, valt (gedeeltelijk) weg. Dat roept vragen op die verwoorden wat mensen ten diepste raakt. De vragen uiten, maakt dan ook kwetsbaar. Mensen moeten vaak zoeken naar woorden. Die vragen worden niet altijd helder en eenduidig geformuleerd. Wie de levensvragen van mantelzorgers wil horen moet ze soms als het ware 'tevoorschijn luisteren'. Een ander belangrijk kenmerk van levensvragen is dat een pasklaar antwoord ontbreekt. Dat is niet altijd gemakkelijk te verdragen. Niet voor diegene die een levensvraag heeft, maar ook niet voor de gesprekspartner. Precies dat maakt dat levensvragen ook niet altijd goed gehoord worden.

Wie ben ik in deze nieuwe situatie?

"...je partner verandert, maar de mantelzorger ook, die verandert mee..."

Als je partner of ouder dement wordt veranderen de verhoudingen. Vanzelfsprekende en vertrouwde verhoudingen tussen partners, ouders en kinderen veranderen ingrijpend en definitief. Levensvragen kunnen daardoor opkomen samen met gevoelens van vertwijfeling, onmacht, verdriet en boosheid. Wat betekent het leven voor mij in deze situatie? Wie ben ik in deze nieuwe situatie? Kan en mag ik mezelf blijven? Wie zorgt er nu voor mij?

Waarom overkomt mij dit?

"En dan denk je wel godverdorie moet ik dat nou hebben, ik zeg nou ja, je kan ook reuma krijgen, je kan Parkinson krijgen, allemaal van die rotziekten, hè. Dit ook, ja"

Wanneer mensen te maken krijgen met dementie komt vaak de vraag op: 'Waarom overkomt mij dit?' Soms zoekt men naar een antwoord in een religieus of ander levensbeschouwelijk kader: 'God heeft een bedoeling met deze ziekte' of 'Het is een levensles' of soms voelt het als een straf. Voor de meeste mantelzorgers geldt dat echter niet. Zij zoeken een verklaring voor de dementie in de wetenschap of zien het als iets dat hoort bij het proces van ouder worden.

Wij gebruiken cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren

Klik op "ik ga akkoord" om cookies toe te staan.