Mevrouw Zandstra moet leren om niet altijd overal op te reageren

donderdag, 31 mei, 2012

Ik heb daar vooral van geleerd, en ook van onthouden in ieder geval, hij kan er niets aan doen. En dat kan je in sommige gevallen, ik bedoel, echt het is niet voor alle gevallen een oplossing. Maar als je dat in de gaten kunt houden, hij kan er niets aan doen, dan kan je dat helpen om jezelf ergens over heen te zetten. Want je wordt natuurlijk enorm met jezelf geconfronteerd. En je wilt eerst graag, ja het je toch wel met een afspraak en dergelijke dingen. Of ergens, ja zout ergens op te leggen als het verkeerd gaat, en dat proberen dat het wat verandert, hè. Later dan worden die dingen, die worden meer belangrijk en weet je, minder belangrijk en weet je dus op voorhand eigenlijk van: maak je er niet druk over want het gaat toch niet zo, want het gaat net anders als dat je dus de dingen denkt. Of dat je ze afspreekt en dan maak je dus, daar maak je dus een hele zaak van en dat is het niet waard. Maar, daar vlieg je dus eerst heel erg in, en dan denk ik ook weer aan die man die dus ook met zijn vrouw moeilijkheden, problemen kreeg, dan denk ik ook dat kan zomaar gebeuren zonder dat je dus [-] .

Je probeert alles zo goed mogelijk te bespreken en voor elkaar te houden maar dan gebeuren er toch onnozele dingen en dan ben je er toch ergens weer ingevlogen hè, bij je zelf hè. Dat is dus het punt, en dan doe je het zelf, doe je het toch verkeerd, en de fase, ik bedoel we zijn nu dus in ieder geval zijn we drie, vier jaar verder, maar de fase waarin je dus zoiets echt helemaal in de gaten hebt dat hij er niets aan kan doen, dat de ziekte optreedt, om die ook te accepteren, dat is zo ontzettend moeilijk, om dat op alle dingen toe te passen. Want ook zelf vlieg je er steeds, vlieg je er weer in en ga je dus toch weer ergens een zaak van maken of wil je daar dan toch nog weer eventjes op terug komen dat je dat zo, dat je je gelijk daarin hebt of zo. Ik merk dus ook heel goed dat één van de punten van mijn man is dat hij juist graag wel bevestigd wordt in wat hij doet, en dat hij dus ook het woordje nee heel erg slecht verdraagt. En, ja het valt dan dus gewoon toch wel op, dat je soms toch heel vaak negatief op iemand reageert, dat je dus inderdaad nee zegt, of dat het niet goed is, nou misschien niet zo zeer het woord niet goed, maar toch, niet het positieve gebruikt maar dat je het negatief benadert.

En dan heb je niet in de gaten hoe vaak dat waarschijnlijk voor de partner overkomt als afgewezen worden, terwijl je zelf natuurlijk al weet van ja het loopt niet allemaal goed en als jij dan ook nog weer een keer daaroverheen gaat, dat het niet goed gaat, dan is dat, moet het een hele beroerde zaak zijn hè, alleen ja, je kunt dat wel bedenken, van zo moet het eigenlijk niet, maar om het ook toe te passen dat is een hele andere zaak. Maar hier gebeuren zoveel dingen denk ik, in zo'n hoofd, waar je geen idee van hebt en geen zicht op hebt. En je gaat het dan alleen maar duiden als [-], je luistert niet of onwil, of je wilt het niet onthouden, of om daar dan de strijd mee aan te gaan, en dat lijkt mij zo ontzettend moeilijk. Voordat je, dat heb ik daarstraks ook al gezegd, voordat je zelf die knop hebt omgedraaid, dat je accepteert dat het echt, hij kan er niks aan doen, en dat je die knop omdraait van het komt door, maar dat je dat zelf accepteert. Je kunt niet indenken wat er in het hoofd van de ander gebeurt, en wat hij wel weet en wat hij bedenkt, of hoe zijn gedrag is, om dat een beetje te verbloemen, om daar mee om te gaan, of om te accepteren dat het weer niet goed is. Ik bedoel dat rechtvaardigt alleen maar dat je probeert de zaak zo prettig en zo rustig mogelijk denk ik te houden, dat je daar je best voor doet. [-].

En hoe is het u gelukt om uiteindelijk die knop om te draaien?

Hij is niet omgedraaid, hij is nog niet om. Nee hij staat er, hij is nog niet om, nee, wel een heel stuk, maar nog niet om. Nee, echt niet, want ik vlieg er ook wel weer in.

En wat zijn die momenten dat u er dan weer invliegt?

Ja, gewoon, kleine dingen, vaak gewoon onnozele dingen, dat je, [-].

Wat vindt u moeilijk?

[-] Nou die knop helemaal om te zetten.

Om het helemaal te accepteren.

Om het helemaal te accepteren ja, in alle gevallen gewoon en niet de strijd aan te gaan, en niet daarin, ja goed. Je moet dan de verstandigste zijn bij wijze van spreken maar je bent ook een mens en je bent zelf ook vermoeid en zo voelt het. En nou ja dat vind ik dan, dat vind ik wel jammer dat ik dan zelf ook mee ga in zeg maar het depressieve gevoel. Maar goed aan de andere kant voel ik ook van, ik hoef ook niet altijd alles te accepteren en daar ook gelijkmatig in zijn. Ik heb ook het recht om eens een keer eventjes onderuit te gaan hè. Maar van mezelf [lacht] zou ik dus dan zo verstandig moeten zijn om te zeggen van laat je er niet door, en probeer ook eventjes wat luchtigs en even een leuk plaatje op te zetten of niet de strijd aan te gaan om dat dan toch uit te willen zoeken hè. Dat vind ik moeilijk, ja. Maar het gebeurt niet vaak.

Wij gebruiken cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren

Klik op "ik ga akkoord" om cookies toe te staan.