Gré heeft een boek geschreven over haar vader

donderdag, 15 december, 2011

Dat heeft, ik geloof meer dan tien jaar heeft dat geduurd, voor ik daar een boek over kon schrijven. Toen had ik alles een beetje op een rijtje. Maar al die woorden die warrelden steeds door mijn hoofd. Ik kon geen regels maken. En toen ineens toen had ik het. En toen heb ik een boek over daarover geschreven.

En toen heb ik daar later vaak lezingen over gegeven in Groene Kruisgebouwen, en stadhuizen en [evenementenhal], overal. Dat vond ik wel heel erg mooi om te doen, want het was ook weer een uitlaatklep. Daarom las ik dus dit stukje in de krant bij jullie. En dacht ik, ik moet hier even meer van weten. En ik zit daar nog steeds, hoewel het nu al zo'n dertig jaar geleden is, blijf ik daar toch in hangen. Dat gaat nooit weg. Je gaat er nu wel beter mee om natuurlijk, maar dat gemis en wat je meegemaakt hebt toen, dat blijft. En dat hoort ook bij je leven. Maar ik ben heel blij dat ik dat allemaal zo gedaan heb. Daarom is het heel mooi om daarmee bezig te zijn, om daarover te gaan schrijven en je gevoelens daar op te zetten. Je moet tussen die regels door de emotie kunnen voelen.

Waarom bent u het gaan opschrijven?

Omdat ik niet anders kon. Ik schrijf altijd, mijn hele leven al. Dat schrijven is gewoon een heel groot deel van me. Ik schrijf altijd. Ik schrijf allemaal uiteenlopende dingen. Of het nou vrolijk is, of ernstig is, of gewoon niemendalletjes, of voor de krant moest ik ook allemaal rubrieken schrijven of columns, of wat dan ook. Dat schrijven dat zit gewoon in je. Daar kun je niks aan doen, dat is een leuke afwijking.

En wat betekent schrijven voor u?

Alles, heel veel. Heel veel. En ik denk ook dat dan dat schrijven ook heel mooi uitkomt. Kijk als ik het moeilijk had, dan schreef ik weer. Dat is toch wel een deel. De leegte blijft, het verdriet blijft ook, maar je kan wel een heleboel dingen van je afschrijven. Daarom heb ik dat met mijn man ook gedaan, een heleboel gedichtjes geschreven. Dan ben je dat op dat moment, ben je het ergste even kwijt. Ik denk dat je daar gewoon geluk mee moet hebben, dat je dat allemaal op papier kan zetten. Daar heb je geluk mee, dat is geen verdienste. Hoef je niet trots op te zijn, maar je hebt dat geluk gewoon dat dat kan. En daar was ik gewoon heel blij mee.

Wij gebruiken cookies op deze site om uw gebruikerservaring te verbeteren

Klik op "ik ga akkoord" om cookies toe te staan.