Marcel vertelt over zijn zoektocht naar het verlichten van zijn zenuwpijn

Ik geloof dat ik alle pillen gehad heb, die God verboden heeft en die achter elk station goed verhandeld worden, maar ik zag onze lieve Heer aan voor een doedelzak en ik zag roze olifantjes, zo suf als een konijn en ik kon gewoon niet meer functioneren. En nog steeds dezelfde pijn. Nou, toen hadden ze pleisters, capsaïcine pleisters, 250 keer zo sterk als sambal onder m’n voeten om die gevoelszenuwen kapot te maken en dan zou dat verbetering geven. Ik heb daar zoveel pijn van gehad, dat is echt niet normaal. De tweede keer heb ik wat minder pijn gehad, want een van m’n collega SEH-verpleegkundige kan brandwonden overlezen. Ik denk: ja, als dan eigenlijk toch m’n voeten verbranden, dan laat ik dat kunstje maar eens proberen. Nou, dat heeft wel lang geholpen. Of dat daardoor de behandeling nog minder gedaan heeft, dat weet ik niet, maar na drie keer heb ik in ieder geval besloten: dit doet niks. Ja, dan houdt het eigenlijk op.