Truus ging naar een sportarts

Truus: Oh ja, en de sportarts, daar ben ik ook nog geweest trouwens.

Dat dat ben ik vergeten te zeggen. In eh in juli kon ik daar terecht. Want dat was wat mijn eerste fysio had aangeraden, van: ja, ik weet eigenlijk niet zo goed met wat we nu nog kunnen doen. Want afbouwen dat ging niet, dus toen zei hij van: dan lijkt het me zinvol om naar een sportarts te gaan, want die kan wat beter meten en vaststellen, want misschien dat daar iets uitkomt waardoor je zoveel klachten elke keer hebt, maar daar kwam eigenlijk gelukkig niks uit.

Sterker nog, er kwam wat ik al wist: je hebt geen conditie. Ik denk: ja, dat had ik je zo ook kunnen vertellen. Dat eigenlijk mijn hart en longen boven verwachting goed waren, dus dat dat was eigenlijk, klinkt raar, een geruststellende teleurstelling. Want ik …, ja, tuurlijk, je hoopt niet dat er iets ernstigs mis is, maar van de andere kant ook weer wel, want dan kon je zeggen: kijk, dat is het …,

Interviewer: Ja.

Truus: hier ligt het aan, hier moet ik aan gaan werken. Maar dat bleek dus ook niet te zijn. Maar ja, wel fijn dus dat mijn hart gewoon goed functioneert en mijn longen ook oké zijn.