Yvonne moest leren om zichzelf ook rust te gunnen

Het stukje acceptatie maar ook mezelf rust gunnen. Ik ben van nature … ik heb gewoon geen geduld en ik kom mezelf gewoon 100 keer tegen. En het gaat beter, maar dat heb ik nog steeds. Ik gun mezelf niet altijd de rust en het geduld. Laatst zei de psycholoog: als je gaat wandelen wat doe je dan? Soms ben ik dan aan het bellen of dan zit ik te piekeren. Maar als je gaat wandelen, dat doe je voor je rust, dus dan ga je eigenlijk naar de vogeltjes luisteren en van de natuur genieten. Ja, dus nu is het ook wel echt als ik weer naar buiten loop dan ben ik heel bewust naar die vogels aan het luisteren. En dan gaat het eigenlijk ook wel, maar ja dat. Ik probeer wat geforceerder op dit moment veel meer toch wel van het nu te genieten. Ik dacht dat ik dat eigenlijk deed, maar dat is dus eigenlijk helemaal niet zo, maar heel geforceerd als ik naar buiten ga, geniet nou ook gewoon van dat moment. Geniet van die vogels, maar dan ook echt van het moment genieten heb ik eigenlijk ook al veel meer geleerd ook op het moment als je een goeie dag hebt, ja dan kun je wel met de dag van morgen bezig zijn, maar je weet niet wat het morgen gaat brengen, dus geniet dan ook nou van dit moment hoe je je nu voelt, dus dat is wel iets wat ik meeneem ook voor de toekomst maar en ook wat ik me wel het meest heb gerealiseerd. En toch zie ik nu door de waan van de dag dat ik het toch niet altijd doe.