Tanja had gewild dat ze zich meer gerealiseerd had dat een kindje ook later in de zwangerschap kan overlijden

Ik weet niet of ik nou te naïef was of dat eigenlijk iedere jonge vrouw die samen met z’n partner beslist om ervoor te gaan. Maar misschien een miskraam nog wel dat ik dacht van nou ja, dat kan gebeuren in de eerste periode. Maar het lijkt bijna alsof ik me niet gerealiseerd heb dat als het kindje eenmaal levensvatbaar is, nog zo mis kan gaan. Of ik daar nou te bleu in ben geweest, ik weet het niet. Maar dat had ik mezelf achteraf gegund. Dat ik dat reëler had geweten. Of dat het een mooie periode was, maar dat het ook een kwetsbare periode was. Dat ik me dat wat meer gerealiseerd zou hebben. En dat heb ik me misschien net te hard gerealiseerd bij [naam tweede kind], waardoor ik er minder van heb kunnen genieten.